In stilte buigt hij, het hoofd vooruit,
Zijn hand een schild voor het onbekende,
Een blik die zoekt, die de horizon omarmt,
Waar de toekomst zachtjes haar geheimen spreidt.

De lucht ademend, een wereld in zicht,

Zijn ogen vol van vragen die niemand stelt,
Tijd vervaagt in zijn verlangen,
Naar wat nog komen zal, in de verre verte,
Verlies en hoop in de palm van zijn hand.